Voor het eerst in de Amerikaanse verkiezingen is de voornaamste republikeinse kandidaat een ex-president die meer dan 700 jaar gevangenisstraf boven het hoofd hangt. Daarnaast dreigt faillissement voor Donald Trump.
De Amerikaanse presidentsverkiezingen hebben al jaren het vermaak gehalte van een soapserie als Goede Tijden, Slechte Tijden. Veel vlaggen en volkslied, weinig wol. En de ene verkiezing is amper voorbij of de volgende staat alweer voor de deur. Althans, zo lijkt.
Vreemde vogels
Door de jaren heen hebben we al heel wat vreemde vogels voorbij zien trekken, waaronder miljardairs, dominees en een B-acteur, die nog wist te winnen ook. De eerstvolgende verkiezingen staan pas voor november 2024 op het programma. Het circus – dagelijks op TV – begint al veel eerder.
Immers, eerst moet nog worden uitgevochten welke twee kemphanen er uiteindelijk in de arena staan. In september waren er 17 kandidaten: 3 Democraten en 14 Republikeinen. Maar dat is een vrij saai schijngevecht. Er bestaat nauwelijks twijfel dat het uiteindelijk een strijd tussen Donald Trump en Joe Biden wordt. Twee dinosauriërs. De een is 77. De ander bijna 82. In een recente peiling van de Quinnipiac Universiteit leidde Trump de Republikeinse race met 62%. Nummer twee, Florida gouverneur Ron DeSantis, had slechts 12%. De rest deed nu al voor spek en bonen mee. In dezelfde peiling had Biden overigens maar 1% meer stemmen dan Trump. Het wordt dus spannend. En dat is toch eigenlijk te gek voor woorden. De vastgoedmagnaat en voormalig televisiepresentator staat terecht in vier strafzaken. Indien de rechter voor alle aanklachten de maximale straf geeft, kan Trump op 700 jaar gevangenisstraf rekenen.
Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, maar de kans dat hij voor iets wordt veroordeeld is aanzienlijk. Bovendien lopen er nog twee civiele rechtszaken tegen hem. Of hij nu wel of niet veroordeeld wordt, de man met de oranje haardos komt met de indringende geur van machtsmisbruik, corruptie en misogynie. De voornaamste strafzaken hangen samen met de vorige presidentsverkiezingen, waarin Trump zich een uitermate slecht verliezer toonde. Niet zo vreemd natuurlijk. De man leeft in een eigen wereld, een bubbel, waarin hij zichzelf heeft opgeblazen tot self-made-man en financieel genie.
Gouden lepel
In werkelijkheid werd hij met een gouden lepel geboren als vierde kind van Fred Trump. Het was zijn vader die zich, min of meer uit het niets, en niet altijd even netjes, opwerkte tot vastgoedmagnaat in New York en zoonlief met miljoenen bij de hand nam. In de Alice in Wonderland wereld van Trump kon het niet zo zijn dat hij verloor van “Sleepy Joe.” Erger, zijn vastgoedimperium staat al jaren op wankelen. Er zijn mensen die stellen dat Trump het presidentschap, en de bijkomende relaties, broodnodig heeft om financieel overeind te blijven.
Hoe dan ook, toen Biden in 2020 de verkiezingen won, weigerde Trump dat te aanvaarden. Hij voerde, tevergeefs, tientallen rechtszaken om de uitslag in zijn voordeel te draaien. Publiekelijk verkondigde hij keer op keer dat er fraude in het spel was, hetgeen er mede toe leidde dat op 6 januari 2021 een meute Trump aanhangers Capitol Hill bestormde.
Het gezicht van de waanzin werd de “QAnon sjamaan,” die in zijn berenpak van Arizona naar Washington reisde om Amerika te redden van de “verrader,” vicepresident Mike Pence, die had geweigerd de verkiezingen ongeldig te verklaren. Ook de tweede rechtszaak hangt samen met de verkiezingen van 2020 en Trumps pogingen de uitslag in zijn voordeel te buigen. Dat deed hij vooral in Georgia. Op 2 januari, 2021, belde hij de staatssecretaris van de zuidelijke deelstaat, Brad Raffensperger, en zette hem onder enorme druk om 11,780 stemmen te vinden, hetgeen zou volstaan om de verkiezingen in Trumps voordeel te veranderen.
Het telefoongesprek is in zijn geheel op het internet te vinden. Een uur lang reiken Trump en zijn team Raffensperger allerhande mogelijkheden aan om het verschil van 11,780 ongedaan te maken, maar laatstgenoemde houdt voet bij stuk. De verkiezingen in Georgia waren volgens hem eerlijk verlopen.
Beschuldiging
Op 14 augustus werden Donald Trump en 18 van zijn handlangers in staat van beschuldiging gesteld. Een paar dagen later gaf Trump zich over aan de lokale autoriteiten, hetgeen leidde tot de beruchte politie foto.
Trump in een blauw pak die vanonder zijn fris geföhnde haardos provocerend in de camera kijkt. Na het betalen van een borg van $200,000 vertrok hij weer. Het grote verschil met de eerste strafzaak is dat, mocht Trump de 2024 verkiezingen winnen, hij zich als president in deze zaak niet kan vrijpleiten.
Derde zaak
De derde zaak betreft de honderden staatsdocumenten die Trump in strijd met de Spionagewet op zijn resort in Mar-a-Lago had liggen. De meeste experts menen dat hij deze zaak nooit kan winnen. Het bewijs, en de wet, zijn overduidelijk. Echter, mocht Trump de verkiezingen winnen, dan kan hij zich als president ook hier vrijpleiten. Tot slot, wordt Trump beschuldigd van “creatief boekhouden” om het zwijggeld dat hij in 2016 aan de pornoster Stormy Daniels betaalde te verbergen.
Dat lijken hij en zijn accountants vaker te hebben gedaan. In een civiele rechtszaak wordt Trump beschuldigd van fraude. Volgens Letitia James, procureur-generaal van de staat New York, heeft Trump jarenlang de waarde van zijn bedrijf en onroerend goed overdreven om zo honderden miljoenen aan leningen binnen te halen. Volgens James zou hij zijn vermogen met een bedrag van maar liefst $2,2 tot $3.6 miljard te hoog hebben ingeschat. Trump en zijn team verzochten de rechter Arthur Engoron de zaak onontvankelijk te verklaren omdat geen publiek belang zou zijn geschonden. Zij kwamen van een koude kermis thuis.
Op 27 september jongstleden verklaarde Engoron de zaak ontvankelijk. ‘De documenten bevatten duidelijk frauduleuze waarderingen die de beklaagden gebruikten in zaken doen,’ zei hij. Erger, vanwege de ernst van de zaak, bepaalde Engoron ook dat alle vergunningen en certificaten van bedrijven op naam van Trump en zijn zonen ongeldig zijn, hetgeen het voor hen vrijwel onmogelijk maakt nog zaken te doen in de staat New York.
Tot slot, is er de schrijfster E. Jean Carroll die Donald Trump beschuldigt van verkrachting en laster omdat hij haar publiekelijk een leugenaar blijft noemen, ondanks het feit dat hij in mei werd veroordeeld tot het betalen van $5 miljoen wegens, jawel, laster. Hoewel iedereen onschuldig is tot het tegendeel bewezen is, is het wel een heel lange waslijst van niet de minste beschuldigingen. En toch is Trump allerminst kansloos. Sterker nog, hij zal de hele rechtsvervolging als een heksenjacht afschilderen en in zijn voordeel gebruiken.
Oplichter
Donald Trump moge een oplichter zijn, althans dat denk ik, de media bespelen kan hij als de beste. En in deze rare tijden zijn er maar genoeg Amerikanen die, ondanks alles, en met dank aan de sociale media waar alles kan, geloven dat Trump onschuldig is èn de verlosser waarop het land zit te wachten. Bovendien is Biden ook niet alles. Failliet of niet, indien Trump in november 2024 niet achter de tralies zit en aan de verkiezingen meedoet – en Biden niet dood of seniel is – kan hij nog altijd winnen. En mocht hij verliezen, dan weet hij tegen die tijd wel wat hij moet doen om de uitslag daadwerkelijk in zijn voordeel te draaien.
—
Peter Speetjens is journalist. Geboren in Geertruidenberg trok hij na zijn studie rechten de wereld in. Hij verbleef een jaar in India en woonde lang in het Midden Oosten, voordat hij in 2016 naar São Paolo vertrok.
Voor meer info, zie: www.peterspeetjens.com
—
Lees alle verhalen uit deze editie van Breda Business & Lifestyle hier: Magazine 11 – oktober 2023
