Veel mensen in Breda kennen hem als Marko Suds. Een lokale beroemdheid en eigenaar SUDS Hairdressing Breda, een kappersbedrijf dat hij samen met zijn vrouw Saar bestiert. Al achttien jaar hebben menig klanten een succesvolle metamorfose gehad in de kappersstoel op de Sint Annastraat. Ook is Marko al zeven seizoen op NPO3 te zien als presentator van het programma Hoofdzaken, waarmee hij een bijzondere Europese prijs won. Breda Business & Lifestyle bracht een bezoekje aan de bekende kapper voor een openhartig gesprek over zijn ervaringen in het oude theater en zijn salon SUDS.
VERTEL EENS. JE HEBT EEN GOEDLOPENDE KAPPERSZAAK EN BENT OOK NOG EENS EEN BEKEND GEZICHT OP TV. DROOMDE JE HIER VROEGER AL VAN?
“Het is niet iets waar ik per se van droomde, maar ik keek vroeger altijd naar de VPRO, naar Villa Achterwerk bijvoorbeeld. Ik vond dat altijd erg interessant en amusant. Op school gaf ik me altijd op voor het toneel, zonder te weten wat ik eigenlijk ging doen. Zolang ik zeker was van een plek op het podium maakte het me niet zoveel uit wat dat was. Podiumvrees heb ik nooit gehad”, lacht Marko.
ZIT HET ONDERNEMEN IN JE BLOED OF BEN JIJ DE ENIGE ONDERNEMER IN DE FAMILIE?
“Mijn broer is ook ondernemer en heeft een eigen bloemenzaak. We hebben allebei geen ruig beroep, maar zijn wel graag beiden creatief bezig. Ook allebei mijn ouders komen uit een gezin van ondernemers. Er was vroeger aan één kant van de familie een timmermansbedrijf waar doodskisten vervaardigd werden. Aan de andere kant hadden we een bakkersbedrijf wat uitgroeide tot een kruidenierszaak. Allemaal bedrijven die er zijn om mensen te helpen, realiseer ik me nu. Je moet eten en uiteindelijk ga je dood. Alles zat erin.
WANNEER BESLOOT JE OM ZELFSTANDIG KAPPER TE WORDEN?
“Snel, vanaf de tweede dag op de kappersschool. Ik kwam binnen en vond het enorm stinken. Dat was permanentvloeistof. Ik moest er maar aan wennen zeiden ze. Op dat moment besloot ik direct om ooit voor mezelf te beginnen, zodat ik lekker alles zelf kan beslissen. En zo is het idee ontstaan. Ik werkte eerst bij verschillende kappers om ervaring op te doen. Vervolgens gaf ik les op de kappersacademie en toen ik alles een beetje gezien had, vond ik het tijd om voor mezelf te beginnen. Een eigen kapperszaak waar alles op mijn manier kan gaan. En dat is gelukt.”
HOE IS HET ALLEMAAL BEGONNEN?
“Ik werkte op een plek waar ik het niet naar mijn zin had. Mijn vrouw Saar zat in een sabbatical en we zijn samen gaan reizen door Zuid-Amerika. Daar hebben we besloten dat Saar haar studie zou gaan afmaken en ik wilde voor mijn dertigste mijn eigen zaak openen. Dat is gelukt, want op mijn negenentwintigste begonnen we met SUDS. Ik ben nu dertig jaar kapper en SUDS hebben we al achttien jaar. SUDS is nu volwassen. We zaten eerst in een klein pand in de Sint Annastraat. Hier hadden we vier stoelen. Al snel zijn we naar ons huidige pand verhuisd. De Sint Annastraat was nog niet wat het nu is, er was namelijk veel leegstand. We wilden ons wel heel graag in deze mooie straat vestigen en zagen echt potentie. Met een beetje geluk konden we dit pand bemachtigen en er zes stoelen plaatsen, met het oog op groei” vertelt de ondernemer.
JE BENT VAAK BEZIG MET VERSCHILLENDE PROJECTEN. BEN JE STRESSGEVOELIG?
“Stressgevoelig ben ik alleen als het niet loopt zoals ik wil. Ik wil altijd graag zelf de regie houden en vind details erg belangrijk. Ik twijfelde vroeger tussen de Kunstacademie of de Kappersopleiding. Nu hebben we regelmatig een expositie in de zaak en ieder kwartaal wisselen de kunstwerken. De kunst hangt er zodat de klanten niet alleen naar zichzelf hoeven te kijken in de spiegel, maar ook naar de kunst aan de tegenovergestelde muur. Ik bemoei me dan met welke kunst er komt te hangen. Zo heb ik een beetje een combinatie van beiden.”
JE BENT DÉ KAPPER IN HET JEUGDPROGRAMMA HOOFDZAKEN. HOE KWAM JE EROP OM TE REAGEREN OP DE OPROEP VOOR HET VPRO-PROGRAMMA?
“Via social media wees iemand me erop dat de VPRO een kapper zocht voor een nieuw programma. Dat is nu vijf jaar geleden. Ik was niet meteen laaiend enthousiast, omdat ik niet precies wist wat de vorm van mijn rol zou zijn in het programma. Toch heb ik toen een filmpje ingestuurd waarin ik kort liet zien wie ik ben. Skateboardend met mijn zoon en een shot dat ik hem knipte bij Pier 15, op de skateboardbaan. Dat filmpje trok de aandacht en ik ontving het verzoek om nog een filmpje te sturen. Een hele sollicitatieprocedure verder ben ik gekozen uit driehonderdvijftig kappers. Met Menno Otten ben ik toen bij de buren, de koffiezaak Yirga, die er helaas niet meer is, een kopje koffie gaan drinken. We kwamen er al snel achter dat we de liefde voor skateboarden deelden.
Maar dat niet alleen, ook de liefde voor kunst, de hiphopcultuur en de jeugdprogramma’s van de VPRO. Toen was mijn interesse wel gewekt. Hoofdzaken wordt opgenomen in een oud theater en niet in een studio. Ze filmen door de spiegel heen en het lijkt net alsof de kinderen alleen met mij zitten. Zij komen allemaal met een verhaal binnen en door mijn ervaring als kapper kan ik daar snel op inhaken en het gesprek laten lopen. Het is een oprechte interesse in het kind op basis van vertrouwen. En dat is voelbaar.”
HET PROGRAMMA HOOFDZAKEN IS VERKOZEN TOT HET BESTE KINDER- EN JEUGDPROGRAMMA VAN EUROPA. VERRASSING?
“Ik ben enorm trots op het bijzondere karakter van het programma en de productie hiervan. Het verraste me dus eigenlijk niet dat we de prijs wonnen. Er waren al meerdere nominaties binnen dus er moest iets gaan vallen. De nominatie voor de Gouden Roos was het hoogst haalbare en we waren hiermee het eerste kinderprogramma dat deze bijzondere prijs won. Ik zat in mijn eentje in de trein toen ik het nieuws kreeg. Ik heb wat mensen gebeld die niet begrepen wat we nou precies gewonnen hadden, maar ik ben euforisch uit de trein gestapt en naar huis gelopen. Het Jeugdjournaal stond direct daarna op de stoep om te komen filmen in de salon in Breda. Vervolgens zijn we bij Wilfried de Jong in het programma (op Radio 1) uitgenodigd. Dat vond ik ook geweldig.
Door die media-aandacht zijn er een aantal kinderen uit eigen beweging komen praten in het programma. Ze herkennen wat van zichzelf en besluiten hun verhaal te komen vertellen. Dit om andere kinderen te helpen, dat vind ik zo mooi. Deze kinderen hebben en geven zoveel hoop” benadrukt de kapper.
IN HET PROGRAMMA DELEN DE KINDEREN IN JE STOEL INTIEME GEDACHTEN EN VERHALEN MET JE, HOE GA JE DAARMEE OM?
“Ieder seizoen zit er wel één persoon tussen bij wie ik mezelf even moet herpakken. Ik heb vaker dat ik het lastig vind, maar meestal kan ik dat verbergen. Het gaat niet om mij. Een kind heeft daar helemaal niets aan. Soms is het groot, maar pesten grijpt me bijvoorbeeld altijd aan. Dit is onrecht en daar kan ik niet tegen. Dit kan wat mij betreft niet genoeg besproken worden. Ik verwerk het door een gezond relativeringsvermogen. Alles wat besproken wordt is uiteraard vertrouwelijk. Dat geldt in de salon ook, dit is een ongeschreven regel. Niet alles wat we bespreken in het programma wordt uitgezonden, de ouders beoordelen dit en de kinderen zelf achteraf ook nog een keer. Dat vertrouwen geeft een fijne sfeer.”
Inmiddels ben je een bekende Bredanaar geworden. Hoe heeft dit je leven beïnvloed? “Omdat ik de hele dag met mensen werk en oprecht geïnteresseerd ben in deze mensen leer ik iedere dag van mijn klanten. Overal waar ik kom, kom ik bekenden tegen en dat is altijd leuk. Toen ik bij Hoofdzaken ging werken zei de regisseur: ‘Nu word je echt bekend, wen er maar vast aan.’ Totdat we samen in een café in Breda gingen zitten en iedereen mij al kende.
En toen zei hij: ‘Oh, je bent al beroemd in Breda.’ Grappig was dat. Dat brengt me heel veel positiviteit. Ik ga ervanuit dat mensen fijn op mij reageren, omdat ze fijn geholpen zijn in mijn salon. Ook zijn er mensen die mij in Hoofdzaken gezien hebben en mijn salon komen bekijken. Dat is natuurlijk ook erg leuk. Ze zien natuurlijk een persoonlijke kant van mij in het programma. Verder ben ik koriander, you like it or you hate it. En je kan het ook niet leren eten.”
HEB JE ALTIJD GOED NAAR MENSEN KUNNEN LUISTEREN EN ZE ADVIES KUNNEN GEVEN?
“Luisteren wel, advies geven ben ik altijd wat voorzichtig mee. Mensen die mij kennen weten dat ik ongelooflijk veel praat. Nu ik het vak goed onder de knie heb en het voelt als autorijden kan ik praten en knippen tegelijk.
Ik geef wel horoscoopadvies trouwens. Ik ga mensen niet vertellen wat ze moeten doen en ik ga niet meepraten met mensen. Maar als ze dat willen dan krijgen ze wel mijn eerlijke mening. Mensen moeten vooral gehoord worden, dat vind ik het belangrijkste. Ik zeg altijd maar: ‘Alles blijft tussen deze drie muren van onze salon, want de voorkant is altijd open.’”
JE WERKT SAMEN MET JE VROUW SAAR IN JE KAPPERSZAAK. NEEM JE JE WERK OOK MEE NAAR HUIS?
“SUDS is volledig verweven in ons leven, dus het gaat er wel vaak over. Af en toe hebben we het bewust even niet over werk. Maar dan komt er weer een mailtje binnen en dan pakken we dat meteen op. Morgenvroeg moet ik iemand knippen voor een speciale aangelegenheid, het gaat altijd door. Saar en ik zien elkaar de hele dag, maar we kletsen niet de hele dag hoor. Dat doen we thuis wel.”
HOE BEN JIJ OM MEE TE WERKEN?
“Het is altijd lastig om jezelf te omschrijven. Buiten dat ik perfectionistisch ben, vind ik het vooral belangrijk dat ik mijn klanten optimaal help. Dan ben ik zelf ook tevreden. Als werkgever ben ik veeleisend, maar ik vraag geen absurde dingen. Ik ben altijd in voor een grapje, maar ook een serieus gesprek ga ik niet uit de weg. Ik ben duidelijk, eerlijk en direct. En ik vind het leuk om mensen dingen te leren, maar sta ook open voor ideeën van mijn werknemers. Ze moeten wel proactiviteit laten zien. Je kan met mij alle kanten op als er maar duidelijk gecommuniceerd wordt waar ze heen willen en zelf ook van aanpakken weten.”
HEB JE NOG EEN DIEPGEWORTELDE WENS DIE JE MET ONS WIL DELEN?
“Dat ik alle ideeën die ik in mijn hoofd heb ooit kan realiseren. Maar één heel belangrijke wens heeft te maken met kennisoverdracht. Ik zou heel graag ooit SUDS Academie starten. Dat lijkt me echt heel tof.”
EN IS ER NOG IETS WAT JE ANDERS ZOU WILLEN ZIEN?
“Mijn vader is altijd schilder geweest. Als ik zag wat een passie hij had om huizen te schilderen, daar heb ik respect voor. Hij wilde het hout voelen en gebruikte daarom nooit een schuurmachine. Ik mis wel eens mensen die een ongelooflijke passie hebben zoals topsporters, chef-koks en stukadoors. In de horeca even het label van het flesje bier naar voren draaien bijvoorbeeld. Vakmensen die enorm genieten van wat ze doen. Wat je doet, doe dat met passie. Het kost je niks.”
TIJD VOOR EEN NIEUWE LOOK? CHECK SUDS
Sint Annastraat 23, Suds.nl
