Wie kent ‘m niet: Aad Ouborg (65). Een rasechte Bredanaar die inmiddels al ruim veertig jaar succesvol ondernemer is. Aad reisde met meerdere beroemdheden de hele wereld over om zijn producten te promoten; van BabyLiss tot Princess huishoudelijke apparaten. Elke keer toverde de innovatieve en goedlachse ondernemer nieuwe marketingacties tevoorschijn met sterren als Patricia Paay, de Dolly Dots, René Froger, Belle Pérez, Linda de Mol, Topsporters & Topchefs. Met maar één doel; de producten introduceren in de wereld van glitter en glamour. Met de pers in de zijspan. Achter elke sterke ondernemer staat uiteraard een sterke vrouw, voor Aad is dat; Dorien. Zijn vijf kinderen Tim, Florentine, Nikki, Lotte en Jaap maken het gezin compleet. Met een Koninklijke Onderscheiding ‘Ridder in de Orde van Oranje-Nassau’ op zak is het hoog tijd om een reis door de tijd te maken. Breda Business & Lifestyle sprak met Aad en zijn oudste zoon Tim.
Princess Traveller, Princess Sportsgear, The Bourgini Company, KOQI, The Houseware Company, Princess Entertainment en Hotels en Ouborg Vastgoed. Het lange lijstje waar Aad en zijn kinderen actief bij betrokken zijn. Het zijn niet alleen maar föhns – waar Aad 40 jaar geleden mee begon, maar veel meer dan dat. Van producten en evenementen op het gebied van sport, reizen, klein huishoudelijke apparatuur, hotellerie tot (monumentaal) vastgoed in binnen- en buitenland.
Gefeliciteerd met je Koninklijke Onderscheiding! Hoe voelde dat?
“Ik had een interview met De Telegraaf en toen zag ik opeens een rode loper met ballonnen. Ik dacht eerst aan een verrassing voor mijn veertigjarig jubileum, maar toen kwamen mijn kinderen opeens tevoorschijn en ik zag allemaal bekenden staan. Van De Dolly Dots en mevrouw Blokker tot mijn oude adviseurs van vroeger. Toen de burgemeester verscheen wist ik wel hoe laat het was. Ik huil nooit, maar die dag wel en dat vond iedereen natuurlijk geweldig. Inmiddels heb ik wel tweeduizend reacties gehad en ik had nooit zoveel met lintjes, maar nu denk ik wel: dit is toch wel echt bijzonder.”
Van een studie medicijnen en fysiotherapie naar agentschap van BabyLiss in Nederland, hoe is dat gegaan?
“Ik was altijd al evenementen en diners aan het organiseren. Tijdens mijn studententijd kwamen daar ook handeltjes bij zoals; bodywarmers, dubbele paraplu’s etc.. Ik heb een jaar medicijnen gestudeerd aan de universiteit van Antwerpen en daarna drie jaar fysiotherapie in Utrecht. Een leraar vroeg me waarom ik fysiotherapie deed. Dus ik zei: ‘Om later goed geld te verdienen.’ Waarop hij zei: ‘Dan krijg je nu een 4, want het is niet ethisch om het voor het geld te doen.’ Dat was het moment dat ik besloot om fulltime te gaan ondernemen. Hij keek heel beteuterd, maar vond het ook wel leuk denk ik dat ik mijn eigen pad koos. Zo kwam ik in contact met Henk Westerlaken, CEO van Center Parcs, en met het merk BabyLiss. Op dat moment kon ik het agentschap van Nederland krijgen van het merk BabyLiss. Ik kon het kopen of een optie op de aandelen nemen. Dat laatste heb ik toen gedaan. Het was toen nog niks, alleen een föhn en een krultang voor kappers.”
Je motto is Ondernemen is Entertainen. Wat was je inspiratie hiervoor?
“Ik zei tegen mijn moeder: ‘Moet ik nou mijn hele leven föhns gaan verkopen?’ En ze antwoorde: ‘Wat maakt het uit joh, of je nou auto’s verkoopt, föhns of andere producten. Draai er die gezelligheid omheen zoals alleen jij dat kunt.’ En zo is ‘Ondernemen is Entertainen’ ontstaan. Ik had geen geld dus ik moest heel goedkoop beginnen en daarom hielpen honderden vrienden uit Utrecht en Breda mee op alle beurzen en demo’s. Af en toe nam ik een vriend mee naar een inkoper, want dan leek mijn bedrijf wat groter. Maar in de realiteit werkte ik gewoon vanuit mijn studentenkamer. Zo ben ik begonnen.”
Wat is een mooi voorbeeld van klein denken, grote impact?
“Ik nam een kapstok, stroopwafels en een Espressoapparaat mee naar één van de grootste beurzen ter wereld in Hongkong. Zo konden alle klanten hun jas ophangen in onze stand zonder dat het ze iets kostte en ze kregen een lekker kopje koffie. Zo gebeurde het dat ze ’s avonds ook weer terugkwamen en zo had ik twee momenten per dag, vier dagen lang. We hadden ook nog een sterren-chef bij ons, Cas Spijkers. Hij kookte dan de hele dag voor mensen dus ze kwamen ook nog eten tussendoor. Dat lijkt heel gewoon, maar alles is tegenwoordig geld gedreven en hier is over nagedacht. Het kostte ons bijna niets en dat vonden mensen leuk. Dat heb ik oneindig veel gedaan.”
Had je als jonge jongen al in je hoofd om zo’n imperium op te richten?
“Ik heb mijn ouders nooit om geld hoeven vragen tijdens mijn studie, want ik heb het altijd zelf verdiend. En dat vond ik ook heel leuk. Ik werkte in cafés en in fabrieken aan de lopende band en had meerdere handeltjes. Ik kocht bijvoorbeeld bodywarmers in Rotterdam en die verkocht ik dan weer in Utrecht. Dat ging oneindig door en werd best wel groot in die tijd. Mijn ouders waren ook niet teleurgesteld toen ik na vier jaar studeren stopte, want dat was gewoon een kant die ik niet op wilde. Uiteindelijk goed dat ik het heb gedaan. Ik was toen een van de eerste studenten die ging werken. Daarom vond iedereen het ook leuk om me te helpen en op de beurs te staan. Óf om mee op inkoop te gaan.”
De marketingactie met Patricia Paay was natuurlijk subliem. Hoe heb je haar zover gekregen om het gezicht te worden van BabyLiss?
“Ik was de eerste met een wafelijzer voor je haar en die was alleen maar bij kappers te koop toentertijd. Opeens zag ik Patricia Paay op tv met die wafeltjes in haar haar. En wat bleek: mijn schilder thuis werkte ook bij haar in Rotterdam. Zo raakte ik in contact met haar. Wat dat betreft heb ik wel geluk gehad. Patricia heeft mij toen een heel jaar lang voor 3.000 gulden geholpen door overal mee naartoe te gaan. Zij belde de inkoper van de Bijenkorf en wij mochten langskomen met mijn producten! Zo kwam ik in het begin overal binnen en verkocht ik mijn eerste producten. Patricia was nummer 1 in Nederland met de Star Sisters en voor haar was 3.000 gulden niks, maar ze vond het gewoon leuk. Ik spreek haar nog steeds.”
Op een gegeven moment ging Patricia naar Amerika. Hoe ging je toen verder?
“Ze ging naar Amerika met Adam Curry, want hij werd daar dj en dat vond ik heel erg. De Dolly Dots waren toen ook erg populair dus ik vroeg of ik hen kon ontmoeten om mezelf voor te stellen. Dat mocht, maar wel maar vijf minuten. Die dames hadden helemaal geen zin in zakenmannen. Gelukkig klikte het meteen. En toen zeiden ze: ‘Met jou gaan we samenwerken!’ Ik ben altijd met ze doorgegaan en toen ze stopten mocht ik het afscheidsconcert organiseren in Amsterdam. Alle relaties stonden op het VIP-dek en consumenten maakten kans om dit mee te maken. Toen mocht ik dit na tien jaar weer doen voor ze en vijf jaar later heb ik een musical gemaakt over de Dolly Dots. We hebben driehonderdduizend bezoekers gehad door heel Nederland. We zijn elkaar nooit uit het oog verloren. Daarna gingen we door met onder anderen Paul de Leeuw, René Froger, Belle Pérez en vele anderen.”
Tegenwoordig zie je overal BN’ers aan een merk hangen, heb jij misschien een trend gezet?
“Wij waren de eerste influencers in de wereld. We namen alle artiesten, sporters en bekende mensen mee op onze reizen naar Hong Kong, Amerika, Marbella of Curaçao. We organiseerden evenementen op verschillende locaties. Vele journalisten van tv, kranten en radiostations reisden met ons mee om ter plekke live verslag te doen. Journalisten hadden genoeg om over te schrijven. Wat influencers nu doen, deden wij toen ook al. Het heet alleen nu Instagram en TikTok en de uitvoering is iets anders, maar in essentie deden wij precies hetzelfde.”
Opeens kwam je in de wereld terecht van de glitter en glamour, wist je je goed staande te houden?
“Ik was blij dat ik elke dag weer uit die wereld kon stappen. Lekker naar Breda. Toen was het echt nog een dorp. Ik ben altijd mezelf gebleven. Dat vind ik belangrijk – er is geen reden om je anders voor te doen. Ik ben ook erg trots dat mijn kinderen heel gewoon en nuchter zijn gebleven”.
Wat is toch die connectie met Breda?
“Breda is gewoon een heerlijke stad en ik heb hier altijd gewoond. Ik ben geboren in Vlissingen en verhuisde al vóór mijn eerste verjaardag naar Breda. Mijn opa was destijds een van de grootste ondernemers in Breda met zo’n tien bedrijven, waaronder de autobedrijven Vriens. Ongemerkt is Ondernemen is Entertainen wel van hem gekomen denk ik. Alles wat er te vieren was, vierde mijn opa. Als klein kind was ik daar altijd bij. Ik was 17 toen hij overleed en ben ongemerkt gaan doen wat hij deed. Hij was mijn grote voorbeeld. Ik zat iedere dag bij mijn opa, dat vond ik leuk. Ik woon nu in zijn huis en ik ben blij dat het hier zo lekker gewoon is, doe maar normaal. Dat is Breda. Ik hockeyde in Utrecht bij Kampong en toen nam ik de spelers altijd mee naar Breda met Jazzfestival en Carnaval. Nu wonen er veel mensen uit mijn Utrechttijd in Breda. Die zijn allemaal hier naartoe verhuisd.”
Je was vaak van huis. Liep het thuis allemaal op rolletjes met vijf kinderen?
“Het was toen zo’n andere tijd. Dat zou nu niet meer kunnen. Je moest toen hard werken om succesvol te worden. Het werd ook van je verwacht. Nu moet je smart en duurzaam denken. Ik reisde vroeger honderdvijftig dagen per jaar de wereld rond. Dat vond ik geweldig, want het was essentieel voor het opbouwen van mijn merk. Op een gegeven moment is het ook goed geweest. Hoewel ik graag was doorgegaan, heb je niet voor niets vijf kinderen.”
Ik heb de kinderen gevraagd of ze het als vervelend hebben ervaren dat ik veel weg was en dat weten ze niet eens meer. Ze gingen ook vaak mee naar China, Australië, Amerika en Hong Kong. Tim, toen net drie jaar, zat dan op het podium krullen in zijn haar te draaien. Zo hield je je familie bij je. Mijn vrouw was tandarts, wat soms lastig te combineren was. Ze heeft zichzelf toen wel weggecijferd, maar haar liefde voor de kinderen was onvoorwaardelijk. Tim heeft nu drie kinderen, Florentine en Nikki hebben er beiden twee. Dorien en ik vragen ons af hoe we het destijds allemaal voor elkaar kregen, als we zien hoe druk ze het nu hebben.”
Was de keuze om vanuit Breda te werken snel gemaakt?
“Ik moest op een gegeven moment een kantoorpand hebben, want BabyLiss ging zo goed. Breda was toen heel betaalbaar en daarom was de keuze snel gemaakt. We kregen vaak te horen: ‘Dan moeten we helemaal naar Breda.’ Dat was toch een eind voor klanten boven de rivieren. Maar als ze eenmaal komen dan blijven ze komen. Je moet Breda eerst een keer laten zien.”
Babyliss was een succes, waarom besloot je dan toch in 1994 je eigen merk Princess huishoudelijke apparaten op te richten?
“Op een gegeven moment kreeg ik de drang om internationaal te ondernemen, maar ik had alleen de rechten in Nederland. Het leek me ook leuk om naast beautyproducten andere producten te gaan verkopen. De eigenaar in Frankrijk wilde zijn bedrijf verkopen, maar hij kon het niet zonder mij verkopen. Wij waren namelijk na Frankrijk het grootste land qua omzet in de wereld. Ik had het zelf kunnen kopen, maar er zaten best wat risico’s aan vast. Toen besloot ik om zelf te beginnen onder de naam Princess. Dat klonk bekend, vertrouwd, internationaal en iedereen kent het Koninklijk Huis in binnen- en buitenland. Onder de naam Princess heb ik veel andere merken kunnen starten zoals Princess Sportgear, Princess Traveller en Princess Entertainment en Hotels. Achteraf blijkt het écht een goede naam. Toen het Duitse bedrijf WMF het wilde kopen heb ik het aan de kinderen voorgelegd: ‘Ga ik het verkopen of hou ik het bedrijf voor jullie?’ En toen zei Tim: ‘Pap als wij goed zijn, kunnen we het zelf ook.’ En dat vond ik een geweldige opmerking: verkocht. De huishoudelijke apparaten verkocht ik en de naam Princess hield ik om samen met de kinderen nieuwe merken op te starten. Ik ben eerst met Tim begonnen met de Sportsgear en toen kwam al heel snel Traveller erbij.”
Jouw kinderen zitten nu ook in het bedrijf. Volgen ze jouw voetstappen of doen ze het echt op hun eigen manier?
“Ik heb het natuurlijk altijd op een bepaalde manier gedaan dus af en toe kijk ik tandenknarsend toe, maar ze doen het helemaal op hun eigen manier. Ik ben al een jaar of vier niet echt meer zakelijk betrokken bij ze. Iedereen denkt dat doen ze wel even een nieuw merk starten, maar dan zeg ik altijd: begin morgen maar eens een nieuwe Telegraaf of een NRC. Zo moeilijk is het. Alle kinderen hebben hun eigen talent en ze vinden het heel leuk om met elkaar samen te werken. Ik vind het mooi om te zien dat ze elkaar alles gunnen, dat ze met elkaar werken en ook nog eens samen op vakantie gaan. Dat deed ik vroeger ook met mijn vier zussen en ik vind het heel uniek om te zien dat de volgende generatie hiermee doorgaat. Ze nemen het ook altijd voor elkaar op en er heerst nooit jaloezie.”
Hebben jouw kinderen jou ook weer geïnspireerd op een bepaalde manier?
“Op een gegeven moment lag er van Lotte een tekening op mijn bureau van een sinaasappelpers. Ze was toen 11. Ze zei: ‘Pap maak nou eens een goeie sinaasappelpers. Deze lekt elke keer en dan moet ik het overgieten in een glaasje.’ Ik heb die pers echt laten maken en die is nu nog steeds een succes. Lotte ontvangt daar royalty’s van sinds haar elfde. En dat patent staat ook echt op haar naam. Vervolgens kwam Jaap met een idee voor een dubbeldekker tostiapparaat ‘De Jaap Sandwich Maker’, omdat hij als jongste altijd het langst op zijn tosti moest wachten. Zo is Kids Design ontstaan. Er waren kinderen uit de hele wereld die producten instuurden. Ik heb de boeken nog liggen hier. Kinderen denken zo simpel! Er ontstonden daardoor veel gemakkelijke en simpele producten.”
Wat waren de eerste producten die je onder Princess verkocht?
“Ik begon met drie chromen producten voor in de keuken. Waar koks mee werkten, dat wilde ik in de keuken thuis hebben. We zijn begonnen met een chromen frituurpan, een sinaasappelpers en ‘De plaat van Aad’. Van de plaat heb ik er inmiddels 25.000.0000 van verkocht in de wereld. Het is een wonderplaat waar je alles mee kan doen. Het is mijn lelijkste product, maar mijn beste product haha. Mijn moeder verkocht de eerste platen aan vriendinnen en zo kwamen er weer andere vriendinnen die de plaat wilden kopen. Dat ging maar door. Zo heb ik de eerste paar duizend stuks verkocht. Nog steeds bakken vrienden nog op de plaat van toen. Kun je nagaan hoe goed ‘ie was.”
Kwamen al die ludieke acties uit jouw koker?
“Ik schreef mijn hele sales- en marketingprogramma per jaar zelf uit, want je weet hoe je moet denken en ik vond het leuk. Zo maakte ik een kalender met alle introducties, nieuwe producten, evenementen en ga zo maar door. Princess huishoudelijke apparaten werd zo bekend dat het in vijfenzeventig landen terechtkwam. Dat was een droom van mij. Toen ik BabyLiss verkocht, heb ik de volgende dag alles omgedraaid naar Princess. Het was net alsof Princess altijd al bestond. Het was zo bijzonder dat dat gelukt is. Echt heel leuk.”
Wat was voor jou de meest bijzondere samenwerking?
“Ik stond in Parijs op een beurs en opeens zie ik Philippe Starck staan met zijn medewerkers. Hij kwam naar me toe en zei: ‘Leuke producten maken jullie. Met jou wil ik wel werken.’ Maar ik vond hem te duur. Een jaar later kom ik hem in Hong Kong tegen op straat naast mijn hotel. We zijn samen wat gaan drinken en van het één kwam het ander. Hij zei: ‘Kom volgende week naar mijn huis in Londen.’ En zo sloten we onze samenwerking. Ik was de enige met wie hij rechtstreeks wilde samenwerken. ‘Het komt vanuit jouw hart, en ook bij mij, en daar hou ik van’, zei Philippe. Met het idee om een bibliotheek te maken waar je iedere dag een ander product uit kunt trekken zijn we door de wereld gaan reizen, nadat wij dit hadden gemaakt. We kregen megaveel belangstelling en stonden opeens in designbladen en de Elle en zo. Dat ging wereldwijd.”
Welke gebeurtenis is je het meest bijgebleven in die afgelopen 40 jaar?
“Wat een heel bijzondere was is Circus Renz. Destijds was dat het grootste en meest prachtige circus van Europa. Ik had net mijn tienjarig bestaan van BabyLiss in 1994 gevierd op het Chasséterrein met drie grote circustenten: een feesttent, circustent en een tent met alle topkoks en artiesten. Toen bereikte ons het trieste nieuws dat de eigenaren van het circus waren overleden door een koolmonoxidevergiftiging. Ik werd gebeld nadat een week lang alle kranten volstonden met de vraag hoe het circus verder moest. Niemand deed iets. Toen belde Albert Verlinde met zijn radioprogramma naar mij en vroeg: ‘Wanneer ga je Circus Renz redden?’ Ik zei toen: ‘Morgen.’ En dat heb ik gedaan. Ik had mijn eigen mobiele kantoorwagen, een soort rijdende Pipo de Clown-kantoor, waar ik mijn producten presenteerde en mijn klanten ontving. Iedereen vond dat leuk. Ik bedacht allerlei creatieve marketingacties zoals ‘bij aankoop van een product bij Blokker krijg je twee circuskaartjes cadeau’ of ‘Maak kans om drie dagen mee te reizen met het circus’. Zulke acties waren destijds ongehoord, daar zijn wij groot mee geworden. We hebben talloze circusevenementen gehad zoals productpresentaties met alle artiesten, en de topkoks van Nederland die de grootste lunch van de Benelux verzorgden. Het was een geweldige ervaring.”
Je hebt zoveel tijd gestopt in je bedrijven; kun je inmiddels wel zeggen dat werk je hobby is?
“Jazeker! Elke dag belde er wel iemand die vastliep of een idee had en langs wilde komen. Dat heb ik mijn hele leven gedaan, tijd vrijmaken voor ondernemers. Zelfs in het weekend, omdat ik er plezier in had. Mijn focus lag altijd op anderen helpen. Zolang het maar lukt voor de artiest of sporter of iemand uit de zakenwereld dan komt ons eigen belang daarna wel aan bod.”
Nog een tip voor beginnende ondernemers?
“Die is heel simpel: doe wat je heel leuk vindt. Dat zeg ik ook altijd tegen mijn kinderen. Het kan voorkomen dat je soms iets niet leuk vindt, maar dat moet niet iedere dag zo zijn. Doe het niet om het geld, dat komt later wel. Het gaat erom dat je je leven de juiste invulling geeft op een heel bijzondere manier. Probeer overal de lol uit te halen. Iedereen kan een grote artiest inhuren, maar het gaat om ideeën waarover is nagedacht. Met 1 euro in plaats van 1000 euro. Dat doe ik nog steeds zo.”
Waarom ben je een entertainmentbureau begonnen?
“Er kwamen steeds vaker artiesten naar me toe met de vraag of ik een cd of een theatershow wilde sponsoren. Ik dacht: dan kan ik net zo goed een eigen entertainmentbureau beginnen. Vijftien jaar geleden waren we na Joop van den Ende een van de grotere entertainmentbureaus in Nederland denk ik. En toen kwam de vraag: kun je ook musicals maken? En zo gebeurde het dat we opeens een musical en een theatershow maakten, maar ook een film, cd’s, dvd’s van Gordon, Lee Towers, Belle Pérez, Karin Bloemen. De musicals Annie en Hamelen heb ik met Albert Verlinde samengedaan en waren super succesvol. Wij deden de PR en Albert de productie. Onze jaarlijkse kerstborrel hielden we in Carré en dan nodigden we alle klanten uit. Bij Hamelen deden de kinderen van alle inkopers en directeuren mee van onder andere Macro en Blokker. Zo’n vijftig à zestig kinderen traden op met Chantal Janzen en de hele crew. Mijn kinderen deden ook mee. Iedereen was supertrots natuurlijk. Het was zelfs zo goed dat alle kinderen mee mochten blijven doen in de echte musical. Ik heb ook de Dolly Dots musical gemaakt en een deelname aan de film met Linda de Mol: Terug naar de Kust. Iedereen wist ons te vinden. En ik deed het er eigenlijk als hobby bij.”
Wat was de meest ludieke actie?
“Een consument kon een miljoen gulden winnen onder het mom: ‘Wie wint het Princess miljoen bij aankoop van een product?’ De finale was in de Ziggo Dome en ik had weer een eigen show gemaakt van begin tot eind. Tijdens de show werd dat miljoen weggegeven en al onze relaties waren erbij. Wat ook een leuke was: ‘Wie wint een penthouse in Marbella?’ We organiseerden dan persreizen om te laten zien wat je kon winnen en de finale was op Marbella. Daar zat dan weer een groot entertainmentstuk aan vast met de grootste kookclinic ter wereld. Waarmee we in het Guinness Book of Records staan.”
Van theatershows naar een hotel? Hoe ging dat?
“Op de wintersport zag ik een oud hotel staan en toen dacht ik meteen: dit is leuk! Ik zag al helemaal voor me hoe dat hotel zou worden. Op eerste kerstdag ben ik naar de makelaar gegaan en ‘s avonds was het verkocht. In het laagseizoen bedacht ik dingen als: wie wint er een week in het Princess hotel? En in het hoogseizoen was het een viersterrenhotel met een vijfsterrengevoel. We hadden een heel grote opening van drie dagen met alle artiesten, sporters en journalisten erbij. Ik had een vliegtuig gehuurd en gepersonaliseerd met Princess hoofdsteuntjes, muziek aan boord genaamd; Princess stars en een sterrenmaaltijd in de lucht. Vervolgens liet ik vijfenzeventig limo’s de landingsbaan op rijden. Iedereen mocht meteen instappen bij de douane en ze reden rechtstreeks naar het hotel. Dat kostte me twee jaar om dat te regelen. Het Princess hotel heb ik twaalf jaar gerund. Toen ik het merk verkocht is Princess Bergfried als hotel verdergegaan waar we nu nog steeds belang bij hebben.
Onlangs heb je weer een mooi schilderij van Beatrix weten te bemachtigen. Kun je inmiddels wel een Koninklijke tentoonstelling beginnen?
“Eigenlijk moet ik dat wel een keer doen. De directeur van het Stedelijk Museum in Breda belde me naar aanleiding van het schilderij van prinses Beatrix, omdat er nu een tentoonstelling over de Nassaus is waar het goed bij past. Ik heb ook beeldjes die Beatrix boetseerde, daar was ze ook heel goed in. En brieven. Van Bernhard en Wilhelmina heb ik ook schilderijen. En Losse briefkaarten van Margriet en Irene. Het eerste schilderijtje dat ik kocht stond op alle voorpagina’s van alle kranten. En toen kocht ik er weer eentje en toen gebeurde het weer. Voor 3.500 euro koop je een schilderij en je krijgt er voor 3 miljoen euro aan PR-waarde voor terug, dat was niet mijn bedoeling maar wel leuk en uniek. Mijn vrouw Dorien zegt elke keer stop er nou eens mee je hebt er toch genoeg. Maar toch zie je dat iedereen het schilderij “Prinsessen en een Prins” wel weer wil zien. Inmiddels hebben we een uitgebreide kunstcollectie hangen op ons hoofdkantoor en alle klanten vinden het geweldig.”
Als je alles zou mogen kiezen, wat staat er nog op je lijstje wat je graag zou willen doen?
“Misschien komt er ooit nog een film! Ik heb een film met Philippe Starck gemaakt die nog nooit iemand heeft gezien. Ik ben het afgelopen jaar door drie verschillende maatschappijen benaderd, maar er ligt nu een plan dat ik wel leuk vind dus wie weet? In Curaçao heb ik het Hotel: Princess Sirena Bay Estate en dat is helemaal mijn ding, monumentaal onroerend goed. Ik vind het leuk om met bijzondere gebouwen wat te doen. Dat doe ik al sinds 1985, maar ik had er nooit echt tijd voor. Ik heb veel rijksmonumenten en panden met een beschermd stadsgezicht en dat is een grote klus. De Olympische Spelen komen er ook weer aan. Sportevenementen blijf ik leuk vinden. Ik voel minder de drang om overal heen te vliegen, dat is ook minder van deze tijd. Ik ben veel met de kleinkinderen bezig en de zevende is onderweg. Dat is mijn ding nu!”
Alleen met een spaceshuttle naar de maan of op wereldreis met je gezin?
“Op wereldreis met mijn gezin. Ik zou het heel leuk vinden om met de kinderen en aanhang nog een tour door de wereld te maken waar ik mijn hoogtepunten heb gehad. Alle bijzondere plekken in één reis. Dat is met alle kleinkinderen niet makkelijk om voor elkaar te krijgen, maar het staat wel op mijn bucketlijst.”
—
Dit is een artikel uit Breda Business & Lifestyle #14. Lees het volledige magazine hier.
