Ook al vonden Wadse de Visser (55) en Mathilde van de Mheen (42) het heerlijk om in Breda te wonen, toch twijfelden ze geen moment toen ze de mogelijkheid kregen om hun droomleven te beginnen in Frankrijk. Ze startten een project in de Morvan in Bourgogne om een eigen huis te bouwen en een permacultuurtuin aan te leggen. Grotendeels zelfvoorzienend en terug naar de basis.
EEN GROTE STAP OM ZELFVOORZIENEND IN FRANKRIJK TE GAAN WONEN. WANNEER BEGON HET TE KRIEBELEN OM BREDA TE VERLATEN?
“We ontmoetten elkaar in Frankrijk”, begint Mathilde te vertellen. “We waren allebei op vakantie en kwamen elkaar tegen bij Ecolonie. Dit is een vakantiegelegenheid met oog voor duurzaamheid en ecologie en ik werkte daar als vrijwilliger. De vonk sloeg over en daarna hebben we twee jaar samengewoond in Breda. Daar waren we helemaal niet ongelukkig met ons leven, maar de echte voldoening miste.”
En dat gevoel had Wadse ook: “Ik werkte voor een superleuk bedrijf in Breda. Maar we hadden het gevoel dat we naar het grotere plaatje moesten kijken; dat we naar de duurzame hoek moesten gaan. We hebben een tijdje in Nederland naar een boerderij gezocht om een permacultuurtuin te kunnen beginnen, maar dat bleek financieel niet haalbaar.”
In december 2012 vertrok het stel naar Frankrijk om daar vrijwilligerswerk te doen op de plek waar ze elkaar ontmoet hebben: Ecolonie. Op deze plek hebben ze 2,5 jaar gewoond en vrijwilligerswerk gedaan.
WAT HEBBEN JULLIE GELEERD VAN HET VRIJWILLIGERSWERK IN FRANKRIJK?
“Het is een ontzettend goede leerschool voor ons geweest. We hebben bijvoorbeeld veel geleerd over tuinieren en het maken van producten van kruiden en planten, zoals zeep, shampoo, olie en medicijnen. Dat was super, maar na een tijdje begon het toch te kriebelen om ook zelf zoiets op te zetten”, bekent Mathilde. “Toen we bij Ecolonie weggingen hebben we een half jaar via WorkAway gewerkt. We wilden leren om een ecologisch huis te bouwen. Daar moesten we natuurlijk eerst ervaring voor opdoen. We vonden mensen in de Morvan, Bourgogne die hulp nodig hadden bij het bouwen van hun strobalen huis”, legt het koppel uit. “Via via kochten we uiteindelijk een stukje land bij L’Huy Preau: een cursuscentrum met een groot landhuis en restaurant. Hier hebben we ons huis gebouwd en we verbouwen onze eigen groenten en kruiden in onze biologische moestuin. Het is een heel mooi en heuvelachtig gebied en je vindt er geen industrie; precies wat we zochten.”
WAT GEBEURT ER MET DE GROENTEN, FRUIT EN KRUIDEN DIE JULLIE OOGSTEN?
“In de zomer komen veel mensen een cursus doen bij L’Huy Preau. In sommige weken zijn er zelfs 100 gasten tegelijkertijd. Iedereen eet drie keer per dag in het restaurant en het avondeten bestaat uit een driegangendiner. De meeste ingrediënten komen uit onze tuin. De kok geeft ons elke dag een lijstje met de producten die ze nodig heeft en wij oogsten dit dan voor haar. Voor de gasten is het natuurlijk fantastisch dat ze tijdens onze rondleiding onze groentetuin zien en een paar uur later ligt het vers op hun bord. Hoe lokaal wil je het hebben? Daarnaast is het natuurlijk ook ideaal voor ons om de oogst naar de buren te kunnen brengen.”
OP JULLIE WEBSITE HEBBEN JULLIE HET OVER EEN SIMPELER LEVEN. HOE WERKT DAT DAN PRECIES; EEN SIMPELER LEVEN?
“Voor ons betekent het vooral dat we heel basic leven; dat geeft ons die voldoening waar we naar op zoek waren. We zijn financieel niet rijker dan in Nederland, maar we voelen ons wél rijker. Het terrein waar we nu op wonen was gewoon een weiland. Er was hier helemaal niks! Nu is het een waar paradijs met de mooiste bloemen en waar we kilo’s groenten per dag oogsten. Je bent met hele basale dingen bezig en dat maakt ons blij.” “In onze biologische moestuin werken we met permacultuur en hebben we zélf een strobalenhuis gebouwd van zoveel mogelijk lokale en natuurlijke materialen. De strobalen kwamen van een boer uit de omgeving, de leem uit het weiland en het hout uit de bossen om ons heen”, vertelt het stel trots. “Ook wekken we lokaal onze energie op, gebruiken we water uit eigen bron en stoken we onze rocket-mass-heater – onze kachel – op met sprokkelhout of hout wat anderen niet gebruiken. We werken met wat er al is en proberen zo min mogelijk nieuwe dingen te kopen.”
WAT IS DAT EIGENLIJK: EEN PERMACULTUURTUIN?
“In zo’n tuin strijd je niet tegen, maar werk je juist samen met de natuur. Een belangrijk principe uit de permacultuur is dat de aarde nooit onbedekt is. Je hebt er altijd een laag organisch materiaal op liggen, bijvoorbeeld gemaaid gras, hooi of stro. Deze laag voorkomt heel veel onkruid, het composteert langzaam en zo voed je je tuin. Ook verdampt er veel minder water, dus water geven doen wij maar één keer per week. Het scheelt je een hoop werk én water, dus waarom zou je het thuis ook niet doen
in potten of borders?”, vraagt Mathilde zich af. “Je kunt je voorstellen dat we na het gastenseizoen groenten over hebben. Hiermee maken we mooie groentepakketten voor de lokale bevolking. Ook verzamelen we onze zaden uit onze tuin en die verkopen we in ons winkeltje en op onze webshop. Een leuk souvenir voor thuis!”
WAT WILLEN JULLIE MET DEZE MANIER VAN LEVEN BEREIKEN?
“We willen mensen inspireren, dat was vanaf het begin het idee. Dat doen we bijvoorbeeld door de rondleidingen die we elke week geven. We merken dat iedereen het heel interessant vindt, en we zien ook dat onze manier van leven mensen raakt; ze worden er zelfs een beetje emotioneel van. Kennelijk zit er toch iets onder de oppervlakte”, zegt Wadse. Mathilde vult haar man aan: “We zetten regelmatig filmpjes en blogs online om mensen mee te nemen in ons leven. Daarnaast hebben we ook nog een e-book geschreven. In dit boek lees je onze ervaringen met het opzetten van ons zelfvoorzienend paradijs en het bouwen van een Strobalenhuis. We zijn in dit boek heel transparant geweest, ook over de investeringen.”
JULLIE ZIJN SAMEN VEEL BEZIG MET LA VIE NATURELLE. HOUDEN JULLIE OOK NOG TIJD OVER OM SAMEN LEUKE DINGEN TE DOEN?
“Nou, eigenlijk zijn we áltijd samen hè”, grapt Wadse. “We proberen de zaterdagmiddag en de zondag vrij te houden om lekker te gaan wandelen, ergens iets te gaan drinken en vrienden te ontmoeten. Daar maken we echt wel tijd voor. Maar zoals ik al zei: we zijn 24 uur per dag samen en dat is gelukkig nog steeds leuk. Het opzetten van het huis en de grote moestuin is een heel goede relatietest wat dat betreft. Maar we zijn geslaagd!”
KUNNEN JULLIE ÉÉN ONTWIKKELING BENOEMEN WAAR JULLIE ÉCHT TROTS OP ZIJN?
“Ik weet niet of ik er eentje uit kan pikken, hoor”, zegt Wadse. “De afgelopen jaren zijn we eigenlijk met één groot project bezig geweest en dat is het bouwen van ons huis, het aanleggen van de permacultuurtuin en het oogsten van onze eigen groenten en kruiden. We hebben alles met onze eigen handen gedaan, van niets naar iets en daar ben ik gewoon heel erg trots op.” “We zijn trouwens ook trots op onze gezonde bijenvolken. Niet omdat we honing willen produceren, maar omdat we de bijenpopulatie een handje willen helpen”, voegt zijn vrouw toe.
HEBBEN JULLIE NOG DROMEN VOOR IN DE TOEKOMST?
“We merken dat er sinds vorig seizoen wat meer ruimte is gekomen. In het begin waren we heel druk en hadden we geen tijd voor iets anders. Nu is het huis af, de tuin staat en is het meer een kwestie van bijhouden”, vertelt het ondernemende stel.
“Ik had in Nederland een praktijk voor Bioresonantie (frequentie-therapie) en die ben
ik hier ook weer begonnen”, laat Mathilde weten. “En ik wil me meer gaan richten op het kweken van vaste planten en bloemen om dan een écht paradijs te creëren en om ze uiteindelijk ook te verkopen”, laat haar wederhelft weten. “Oh! En ik zou ook graag een nieuw e-book willen schrijven”, roept Mathilde enthousiast. “Dit keer zou dan een receptenboek worden over hoe je je eigen schoonmaakmiddelen, verzorgingsproducten en kruidenmedicijnen bijvoorbeeld maakt. Maar dat is meer een winterklusje.”
MISSEN JULLIE NEDERLAND NOG WEL EENS? EN WAT MISSEN JULLIE ER DAN AAN?
“Natuurlijk missen onze vrienden en familie”, laten de avonturiers weten. “Maar ook het gemak om op de fiets te springen om naar een terrasje te gaan of een kopje koffie te drinken in een koffietentje. Misschien mis ik gewoon het fietsen vooral”, komt Mathilde tot de conclusie. “En dat is voornamelijk in de winter. We missen dat we dan even snel op de fiets kunnen springen om naar de film te gaan, een nieuw restaurant uit te proberen of lekker naar de sauna te gaan”, vult Wadse aan.
WAT IS DE GOUDEN TIP DIE JULLIE AAN DE LEZERS WILLEN MEEGEVEN?
“Een tip die ik iedereen mee wil geven is om eens te bedenken wat je echt belangrijk vindt in je leven, waar word je blij van? Dat is natuurlijk heel persoonlijk, maar goed om regelmatig even te checken bij jezelf. Doe ik nog wat ik leuk vind? Daarnaast denk ik dat heel veel mensen het fijn zouden vinden om al íets meer zelfvoorzienend te zijn. Al zijn het maar een paar kruidenplantjes, iets waar je thee van kunt zetten of wat slakropjes op je balkon of in je tuintje”, vertelt Mathilde. “Je voelt je zo minder afhankelijk en dat geeft zo’n fijn gevoel!”